Gizemli Çocuk. Bitkin Ruh.

o otobüse bindin mi. yürüyüp gittin mi bir şeylerin uzağına. söyle, gözlerin büyük geldi mi üzerindeki cekete. sığdın mı / sığındın mı o kente. uzun uzun yüzünü / diktin mi belirmeyeceğimi bildiğin bir caddeye. hiç fark etmesen de senin ışığın olabildi mi bu. orada, gelmediğim ve sen ayrılmadan gelmeye cesaret edemeyeceğim o şehirde, kayboldun mu rastlaşmayı beklediğinle. senin gözlerinin değdiği denizin suyu bir avuç da olsa uzanabildi mi benim kıyıma. onu yüzüme sürebildim mi.

bir tutam saman sarısına benzeyen saçlarından kulağına uzanan o şarkı.
bunu aragon da bilir ya-

onu hiç sevebildim mi. benim bu kötü sesimden hiç, duyabildin mi.

yasla boynunu şimdi.
bir şehir yakınına bir ömür sürmeye geldiğim yüzünün bir tarafıyla, gül.

gizemli çocuk. bitkin ruh. senin bütün travmalarını ezberledim ben.

döktüğün ilk gözyaşı. ilk aşık olduğun an. ilk öykün. gül.

gizemli çocuk. bitkin ruh.

hiç kimse anlamazken anladığım

krizantem çiçeği, turkuaz göz bebeği

utangaçlığım yüzünden makinelerin ardında iletilerle acımı yarıştırmayı özlediğim.

yüzünün bir tarafı hep güler bilirim. / gül

ama diğer tarafı / kirpiğini üşütür / sakın ağlama.

Onur Budak

4 Mayıs 2017 @İstanbul